یکی میپرسد اندوه تو از چیست؟ سبب ساز سکوت مبهمت کیست؟ برایش صادقانه می نویسم: برای انکه باید باشد و نیست...

نمیدانم چرا بین این همه آدم به تو پیله کردم.شاید فقط با تو پروانه می شوم...

لعنت به همه ی راه هایی که عرضه ندارن تو رو به من برسونن...من حواس فاصله ها را  پرت می کنم تو فقط بیا...

چشمانم را باز میکنم و او نیست و این بی رحمانه ترین اتفاق هر روز است...

ای کاش بدانی در تک تک لحظه هایم جا گرفتی و برای من هیچ چیز آرام بخشتر از یاد تو نیست...به حرمت نفسهایت نفس میکشم  که تو همه ی دنیای منی...

از عجایب عشق همین است...تنها همان آغوشی آرامت میکند که قلبت را به درد آورده.

نبودنت باز هم مرا امتحان کرد و من باز هم صفر گرفتم...آری من هنوز نبودنت را یاد

نگرفته ام!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: